Kiedy znów się pojawiła na jej ciałku między brzuszkiem a tylnymi łapkami można było zauważyć coś,jakby przecięcie. Niestety,kotka nie pozwalała do siebie się zbliżyć. Wyglądało to jakby sznurek.Ale po dokładniejszej obserwacji okazało się to stalową linką.Kotka biegając po pobliskim lasku musiała wpaść w sidła. Ktoś,kto je zastawił przyszedł zobaczyć co się złapało. Był na tyle litościwy,że stwierdziwszy,że to nie zając lub inne jadalne zwierzę odciął kotkę ale zostawił drucianą wypustkę przy pętli na ciałku Sznureczka.
To utrudniało jej poruszanie się,prawdopodobnie haczyło o zarośla,trawę.
A kotka nie pozwalała się zblizyć do siebie.Były różne koncepcje, jak ją uwolnić, wszystkie psu na budę.Do wczoraj.Wczoraj M. przy pomocy innych mieszkańców ,dosłownie cudem złapał Sznureczka,co okupił potężnym ugryzieniem,mimo rękawic.Stalowa spleciona linka stawiała opór nożycom do cięcia metalu,ale w końcu się udało.Biedna kotka uwolniona od pętli zaszyła się w krzakach.Wydawało się,że już nie przyjdzie,ostatecznie straciwszy zaufanie. Ale o dziwo ,za jakiś czas przybiegła,bardzo ostrożnie do miski.
Kłusownictwo leśne i wodne jest na tych terenach bardzo rozpowszechnione. Na ogół ludzie nie widzą w tym nic złego. To,że zwierzę w takiej pętli kona długo w okrutnym cierpieniu nie jest żadnym argumentem. W podobną pętle wiele lat temu,w zimie wpadł zaprzyjażniony pies Lucek. Był tak zdeterminowany,że przegryzł stalowa linkę i wrócił na swoje podwórze ze stalową obrożą na szyi.
Na fotkach Sznureczek jeszcze pętlą wygrzewa się w ulubionej donicy.Wielkie szczęście,że udało się ją uwolnić.
