W lipcu i sierpniu odeszli ludzie,których
szanowałam i bardzo ceniłam, którzy byli dla mnie swego rodzaju autorytetami.
25 lipca 2020 zmarł Bernard Ładysz.Urodził się w Wilnie 1922r. Mój krajan.Wspaniały bas, śpiewał w najznamienitszych operach świata od Australii po Chiny. Jedyny Polak,artysta operowy, który śpiewał z M. Callas.Walczył w A.K. Aresztowany przez NKWD ,zesłany do Kaługi.
Śpiewał w operze warszawskiej, występował gościnnie w teatrach muzycznych znakomicie wykonując utwory tzw. lekkiej muzy.Wraz z żoną Leokadią Rymkiewicz stanowili niezwykły duet pieśniarski.
Wiele lat temu miałam zaszczyt widzieć i słyszeć Go w operze warszawskiej w słynnej arii Skołuby.
Nie podaję tytułu opery, moze ktoś pamięta?
14 sierpień 2020. Nie żyje Ewa Demarczyk. Kolejna wielka strata. Urodzona 1941 roku w Krakowie, córka rzeżbiarza. Niepowtarzalna, niekwestionowana wielka dama polskiej piosenki. Związana z Piwnicą pod Baranami, odkryta przez Z. Koniecznego, który wiele lat był twórcą Jej piosenek.Jednym z pierwszych utworów była Karuzela z Madonnami z tekstem M. Białoszewskiego.Konieczny stworzył kreację niezwykłą doskonale wygrywając zawarty w słowach ruch, pęd,atmosferę onirycznego lunaparku. Demarczyk rzuciła swoim wykonaniem na kolana, wrota kariery zostały otwarte ale ona nie pędziła na oślep. Miała zasady, których nie łamała. Śpiewała w Paryskiej Olimpii ale propozycję 2-letniego kontraktu Coquatrixa w tejże odrzuciła. śpiewała niemal w całej Europie, zawsze po polsku. Jej kreacje porażały i porażają do dziś: ascetyczna oszczędnośc gestu,czerń stroju, bezruch. I ten ogromny głos ,niezwykła, nie do podrobienia interpretacja, dykcja-każde śpiewane słowo zrozumiałe, czysto wyśpiewane. Co musiało się wydarzyć, że odeszła, zerwała kontakty, ostatni wywiad to rok 1998. Może gdyby miała więcej szczęścia do ludzi,gdyby szła na kompromisy jej losy potoczyłyby się inaczej.Ale pozostała sobą do końca, wierna Sztuce i ideałom. Nie była na sprzedaż. Czarny Anioł odpłynął..
20 sierpień 2020.Nie żyje Piotr Szczepanik. piosenkarz niezwykły w swoich czasach. Kiedy szalał bigbit, niedomyci długowłosi wrzeszczeli, łomotali, tupali, on w garniturku, bez podrygów i wygibasów stał na scenie i ciepłym, łagodnym głosem śpiewał- Nigdy więcej , Kochać, Goniąc kormorany.....Zauroczył tymi piosenkami i młodych i starych.Śpiewał ze znakomitą dykcją, co dziś własciwie się nie zdarza. Jego wczesne piosenki są ciągle na czasie, ciągle piękne ,nostalgiczne, zmuszające do refleksji. W pózniejszych latach zmęczony tym co się wokół niego działo zaszył się na podwarszawskiej wsi, sięgnął po poezję Gajcego,Grochowiaka,Herberta. Ale kto dziś chce słuchać ambitnej poezji?. Dziś wzięcie ma Zenek... Od lat zmagał się z ciężka chorobą, Zmarł w zaciszu domu i w otoczeniu rodziny. Wieczny odpoczynek...
...." Po co w ogóle wychodzić z łóżka, jeść ,pić browar, uprawiać seks skoro na czole mamy wytatuowany okres przydatności do spożycia? " Z. Miłoszewski
No właśnie , po co????
Przyznam, że nie znam tych ludzi zbyt dobrze, ale rozumiem Cię tak dobrze. Nie umiem sobie wyobrazić, że odchodzi Aaron z Awolnation, on daje mi tyle radości swoją muzyką, swoją osobą. Odeszła Selena Quintanilla Perez, poznałam ją po śmierci, ale jej odejście boli mnie cały czas, taka młoda, utalentowaną, a co najważniejsze dobra. Także rozumiem Cię. Niech oni wszyscy odpoczywają w spokoju i wierzę, że tak gdzie są szczęśliwi.
OdpowiedzUsuńCieszę się, że widzę Twój post, jak się miewasz? Bardzo serdecznie Cię przytulam. <3
Dzięki za odwiedziny.Odejście osoby ,którą się lubi,podziwia,ma za wzór jest zawsze dołujące.Trudno się z tym pogodzić i przejść do porządku dziennego. Pozostają nagrania, filmy, wywiady.I wielki smutek. U mnie życie pomału wraca do normy, trochę przeszkadza w tym wirus bo musiałam ograniczyć wyjazdy i wędrówki. Pozdrawiam i ściskam mocno!
OdpowiedzUsuń2'Tak, to wielka szkoda. Odejście takich znakomitości zawsze boli i napawa zadumą. Byli, wnieśli tyle dobrego w nasze życie. Uwielbiałam "Żółte kalendarze" i "Kormorany" Szczepanika. Ewa Demarczyk to niezwykła piosenkarka , słyszę jej głos w Arlekinach. Ech jak piszesz było i przeminęło. Ładysza nie słyszałam na żywo, ale głos jego grzmiał w radiu. Dosłownie grzmiał:) Doczekał pięknego wieku.
OdpowiedzUsuńTobie życzęzdrowia i miłych chwil, nie myśl o przemijaniu, ściskam, Anna
Aniu, oglądałam Twoje piękne wyroby biżuterii. Dobrze mieć taką pasję i wyobraznię.I takie zręczne ręce.Zazdroszczę, mnie natura nie obdarowała takim talentem.Ale moja córka robi równie piękne rzeczy jak Ty .
OdpowiedzUsuńAniu, ja również życzę Ci zdrowia, to teraz priorytet, bo najgorsze chyba przed nami.Dziękuję za życzliwe słowa i pozdrawiam najserdeczniej.Barbara