Warszawa

Mam naturę włóczęgi. Potrafię przemierzać kilometry ,zaglądać ,obserwować, oglądać.
Warszawa  jest dla mnie takim miastem,które lubię odkrywać. I chociaż nie wszystko mi się podoba,męczy ruch,hałas, niekończące się korki,brud,to są miejsca,którymi się zachwycam.

Tym razem przeszłam od Nowego Światu  po Krakowskie Przedmieście aż do Podwala.

" Szlak" znaczą pomniki,chociaż nie w kolejności.

Chyba  było to jakoś tak: Wstrzymał Słońce,ruszył Ziemię.Ludzkie go wydało plemię-a może odwrotnie? Jakby nie było  Nicolaus Copernikus.

 Pan od "Lalki" i" Faraona". Z "Lalki" pamiętam studentów i upiorną Braunek ,z "Faraona" boskiego Zelnika.

 Chciałoby się tu pomieszkać albo choć zanocować...Za wysokie progi!

 Słynna Dziekanka.Ostatnie wakacje przed maturą spędzałam u Babci W W-wie.Traf chciał,że poznałam studentów bodaj z Brazylii bawiących na jakimś stypendium artystycznym,m.i. Orlanda de Silva. W tejże Dziekance,tenże artysta oświadczył mi się a ja dostałam czkawki ze śmiechu. Artysta się obraził i nie nalegał.
Okazało się po latach,że ten się śmieje,kto się śmieje ostatni.Gdybym się wydała za Orlanda dziś nie byłabym ofiarą "zespołu Otella".

 Piękni: i koń i jezdziec.

 Wieszcz. Przyznam,że Jego poezje nudzą mnie śmiertelnie,czym narażę się pewnie jego wielbicielom.

Kardynał S.Wyszyński

Kiedy jestem na Starym Mieście ZAWSZE  odwiedzam Małego Powstańca.  To najpiękniejszy,najbardziej wzruszający dla  mnie pomnik. Ilu ich zginęło ,tych Małych Powstańców? I po co....  Jak to śpiewała Rodowicz?: Za duże buty miał,Mały Żołnierz....