Niespodzianka niespodziewana

Jakiś czas temu pisałam o Kazimierzu,którego chciałam przygarnąć ale ostatecznie nie zdecydowałam się ze względu na postępującą chorobę kogoś,z kim dzielę mieszkanie. Bardzo chciałam mieć Kazia.
Ale chyba tak musiało być. Po powrocie do domu czekała mnie niespodzianka:

Czekał na mnie Bolesław. Kociak,na oko 4-5 miesięczny,przywieziony z podsuwalskiej wsi.
W niezłej kondycji, ładne futerko bez pcheł, czyste oczka,uszy i nosek. Ale tak głodny,ze zjadłby miskę z zawartością. Podlascy gospodarze nie bawią się w sentymenty,zwierzę,które nie pracuje jest darmozjadem.
Nie wpuszcza się też go do domu. Są oczywiście chlubne wyjątki ,ale to rzadkość.
Żle się stało,że kociak zawitał pod moja nieobecność,bo podstawowe zasady wprowadzania nowego kota do kilkuletniego rezydenta nie zostały dotrzymane. Frania zareagowała strachem i ucieczką,potem warczała,syczała,usiłowała trzepnąć łapą,w końcu zaszyła się pod kanapą.
To było przedwczoraj,dziś jest znacznie lepiej,staram się korygować popełnione błędy w miarę swojej wiedzy na ten temat.
Ale kocię,ponoć na swoim podwórzu wesołe i żywiołowe jest smutne,dopiero dziś dało się sprowokować do zabawy. Nie wiem co mam zrobić,czy wykastrować i zawieść go na jego wieś,gdzie przez zimę niechybnie umrze z głodu,czy zostawić  i pozbawić kontaktu z naturą. Będzie miał u mnie wszystko,ale klatka,nawet złota,pozostaje klatką.Może to minie,kiedy już Franka przestanie się bzdyczyć i warczeć i pozwoli mu się zbliżyć. Ale czy to nastąpi? Boluś zachowuje się odważnie,chodzi po mieszkaniu,Wskakuje na meble,ale te niskie; stół,kanapa itp. na wysokie: półki,regały nie próbuje. Ale od Frani trzyma się na dystans. Dziś  obserwowały się :Frania z krzesła,Bolo z podłogi na odległość metra.Frania przychodzi do mnie spać ,ale je mało,w nocy nie chrupie suszu,po mieszkaniu porusza się z rzadka. Wylazła spod kanapy i leży na niej czujnie obserwując intruza. No i kwestia choroby pod wspólnym dachem,boję się,że kiedy ona się rozwinie zabraknie tolerancji na zwierzaki,chociaż to właśnie osoba chora przywiozła Bolusia.i bardzo się nim opiekuje.Po prostu nie wiem co mam robić,jak postąpić,żeby nie skrzywdzić małego,w którym już jestem zakochana a mam nadzieję,że i Frania,jeśli nie pokocha to polubi.W poniedziałek idę do wetki,może tam znajdę  jakąś sensowną radę.Dodam,że szanse na znalezienie dobrego domu są żadne, a córce nie podrzucę,bo u niej siedem w domu i drugie tyle na podwórzu.

Nabzdyczona Frania obserwuje teren bardzo złym okiem. Chociaż co chwila powtarzam jej,że jest królową i kocham ją nad życie,chyba nie do końca mi wierzy....