Podróż sentymentalna

Nie planowałam w czerwcu żadnych podróży,wszystko działo się z marszu. Zmęczona  skomplikowaną sytuacja domową skorzystałam z propozycji żeby wyrwać się chociaż na chwilę,złapać oddech,odpocząć.Najpierw do W-wy(18.06),tam nocleg i następnego dnia samochodem brata do Krosna.
Krosno nad Odrą to bardzo stare,piękne miasteczko zaniedbywane przez lata teraz nabiera powoli blasku.
W Krośnie mieszkali moi rodzice,ja,osoba w tym czasie już samodzielna przyjeżdżałam na wakacje z dziećmi  co czynię do dziś,teraz już sama. Dobrze się czuję i w tym miasteczku i w mieszkaniu,gdzie mało już śladów rodziców ale przecież  są gdzieś ,głęboko we mnie.

 Każde szanujące się miasto ma chociaż  jeden pomnik zasłużonego obywatela. W Suwałkach Maria Konopnicka w Krośnie Alfred Henschke (Klabund) ,literat,zasłużony radny, człowiek wykształcony i zacny.
Lubię wędrować po miasteczku,zawsze znajdę coś staro-nowego,robię mnóstwo fotek  a uwielbiam starą,poniemiecka zabudowę Krosna. Bliskośc granicy z Niemcami sprawiła,że był moment kiedy Krosno niechlubnie zasłynęło tzw. jumolami,czyli złodziejami okradającymi niemieckie sklepy.Kres temu procederowi położył przepis,który zezwalał aby juma złapany na kradzieży  u Niemca był tam tez sądzony.
Niemcy nie mieli obiekcji i posypały się wyroki. Ale nie było miło,kiedy w sklepach  widniały wielkie napisy "Polacy,prosimy nie kraść"

 Tu mieszkam,kiedy jestem w Krośnie: I piętro po lewej. Nie zawsze było tak ładnie. Teraz rządzi wspólnota.

Moje Krosno,tyle wspomnień,dobrych,smutnych, czasem komicznych, wracam tu kiedy tylko mogę.