Mija rok....

Mija kolejny rok, Jaki był? Dobry,bo Ula wygrała konkurs,który zapewnił jej miejsce w wybranym liceum im Kopernika,bo Zuzia jest szczęśliwa,spełniają się jej marzenia i zamierzenia,obie to wspaniałe,dobre,mądre dziewczyny,w dodatku taaaakie ładne! Bo niespodziewanie wskoczył w moje życie Boguś,bo ,nie licząc kręgosłupa jestem zdrowa na ciele i na umyśle, bo koty z Ogrodowej nie  cierpią głodu,zimna i poniewierki,bo odwiedziłam miejsca bliskie sercu. Przecież to nie mało. Jeśli dodam dzieci,które są moimi wielkimi przyjaciółmi i zawsze mogę na nie liczyć-to bardzo dużo.Niestety,była tez i łyżka dziegciu- choroba kogoś,której zignorować nie mogę a która cieniem kładzie się na moje życie. I pod znakiem tej choroby będzie toczył  się rok następny.Będzie to ciężki rok.
A dnie tego nowego roku będzie mi odmierzał niezwykły kalendarz:

 Piękna,lekko mrożna pogoda sprawiła,że wybrałam się na spacer po Suwałkach,popatrzeć na miasto w ostatni dzień mijającego roku. Ulica Kościuszki,niegdyś główna, zabudowana kamieniczkami o pięknych balkonach.

Kościół św. Aleksandra,stary,bardzo piękny,lubię do niego zaglądać.

Nieopodal od roku wartę pełni sam Marszałek.
Park Konstytucji 3 Maja.

Pustym zupełnie deptakiem doszłam do Placu Marii Konopnickiej.

Pustym,wyludnionym miastem wracałam powoli do domu. Wszyscy pewnie szykują się na bale i domówki-wszyscy,prócz mnie, bo nigdy nie lubiłam sylwestra a teraz nie lubię jeszcze bardziej.

Kochane,kochani,życzę aby w Nowym Roku nie opuszczało Was szczęście,aby dzieci i wnuki rosły zdrowe,mądre ,piękne.Aby każdy dzień był odkryciem czegoś nowego,pięknego aby nie opuszczała was nadzieja i wiara, w dobro i szlachetność ludzi Abyście byli zdrowi !Do Siego Roku!!

Mojej najmilszej Sówce zdrowia tyle, ile zdoła unieść i jeszcze więcej!