Kot,istota niezależna

Parę dni temu dostałam od siostry małą książeczkę: polecam ją wszystkim szczęśliwym posiadaczom kota.

Uważasz,że masz kota? nic bardziej mylnego. To on ma ciebie,bezwolne narzędzie w jego niewielkich łapkach. Wszystko w tej książeczce się zgadza, pasuje jak ulał do mojej Koci Frani,jestem postrzegana przez nią głównie jako otwieraczka puszek lub saszetek z jedzeniem,drzwi na balkon, porządkowa od kuwety,dostawca zabawek. Ale czasem,kiedy jest łaskawa,pozwoli się poniuniać,nawet wystawi brzuszek,wydepcze solidnie mój brzuch,ugryzie w ucho lub nogę jeśli zbyt opieszale krzątam się koło jedzenia. lub zbyt wolno wyskakuję z pościeli między 4 a 5 rano.No cóż,sam tego chciałeś Grzegorzu Dyndało! trzeba było kupić sobie pluszaka a nie taszczyć z piwnicy tego czarnego potwora. Ale kiedy przychodzi i mości się na kolanach albo szorstkim języczkiem delikatnie liże policzek lub rękę,zapominam o bliznach i siniakach i nie wyobrażam sobie ,że kiedykolwiek mogłoby tego ziółka zabraknąć.

Bardzo polecam tę książeczkę,to niezła pomoc naukowa  jeśli  mamy w domu takiego obwiesia.