Czyżby powtórka?

Czekamy  z niecierpliwością na wiosną a wczoraj p. Zubilewcz z TVN zapowiedział  kolejny atak zimy i to z  mrozem w nocy do - 14.  Co prawda wiemy,że telewizja kłamie,ale może tym razem  nie? A święta za progiem  i jak tu po kolana w śniegu szukać zająca i pisanek?
Czy w koszyczku ze święconką  mają być jaja  i baranek czy dzwonko śledzia i św.Mikołaj?
W związku ze święconką przypomniała mi się historia,której byłam bohaterką. Dawno temu,kiedy byłam małą dziewczynką (wierzyć się nie chce,że byłam dziewczynką,w dodatku małą )   ,wysłano mnie i siostrę w wielką sobotę z koszyczkiem do kościoła. Wyszłyśmy zgodnie ale po drodze siostra chciała dać nogę.  Starsza 4 lata ode mnie chciała skorzystać z okazji i iść do koleżanki.. Ale  ja nie chciałam iść sama do kościoła.Co chwilę któraś stawiała koszyczek na chodniku, ale bałyśmy się go zostawić całkiem na pastwę losu,bo w domu byłoby nieprzyjemnie. Do kościoła był kawał drogi, musiałyśmy przejść koło cmentarza,przy bramie którego był hydrant.I wtedy mnie olśniło i wpadłam na genialny pomysł( genialne pomysły zdarzały mi się często,ale rzadko znajdowały uznanie i akceptację tzw.starszych). Podeszłyśmy do hydrantu,zaczerpnęłyśmy troszkę wody i....pokropiwszy zawartość koszyczka wymamrotałyśmy pacierz do Anioła Stróża., tak na wszelki wypadek. Rodzice nigdy się o tym nie dowiedzieli a ja wzięłam grzech na siebie,przy spowiedzi przed 1 komunią wyznałam księdzu występek  a ksiądz strasznie się rozkaszlał, i ledwo wybąkał pokutę. No cóż,młodość chmurna i durna ale jest co wspominać.