Dzień zadumy

Święto zmarłych- Bechler H.

Na cmentarzu płomyki złote
i groby w chryzantemach
Ludzie przyszli tu z myślą o tych,
których już nie ma.
                    Wspominają drogie imiona
                     zasłaniają lampki od wiatru,
                    dla tych bliskich wieńce zielone
                     i bukiety jesienne pełne kwiatów.

Rano 1 XI. zawieżliśmy   kwiaty i lampki aby po południu je zapalić,odwiedzić groby znajomych i zapalić znicze na tych zapomnianych.

 Moja bratowa M. zrobiła piękne stroiki. To ona dba o groby swoich teściów a moich rodziców.

Ja przyjeżdżam raz,góra dwa razy w roku.To odległość 700 km z fatalnym połączeniem .Jestem bardzo Jej wdzięczna,przy wielu obowiązkach i sparaliżowanej jamniczce Pipi,,kłopotach ze zdrowiem to czasem bywa nie lada wysiłek

Przy cmentarzu pogotowie dla zabieganych.

Na skraju cmentarza grób rodziny muzułmańskiej.Nikomu nie przeszkadza,jest zadbany chociaż bliskich już nie ma,to jest pamięć znajomych i dalekich krewnych.tu również zapaliliśmy lampkę.

Syndrom smoleńskiej brzozy nie ominął i Krosna.Komentarz zbędny.Niechaj Ci,których unicestwiła brzoza smoleńska spoczną wreszcie w spokoju.
Było ciemno,kiedy opuszczaliśmy cmentarz.Piękny widok płonących lampek,jakby dusze zmarłych unosiły się w kolorowych ognikach zniczy i dawały znaki,że są i czuwają nad nami.

"Kładziemy kamień na grobie aby zauważył go Anioł Pamięci" /Talmud/
My kładziemy kwiaty i palimy lampki.Ale przecież  sens jest ten sam-dopóki pamiętamy o naszych zmarłych Oni pozostają z nami.
Od wielu lat w te pełne refleksji dni towarzyszy mi niezwykła piosenka  Bułata Okudżawy- Fransois Villon.
Śpiewa ją także G. Lutkiewicz w niezwykłym tłumaczeniu A.Mandaliana. Znam język rosyjski na tyle,że wolę ją w wykonaniu Okudżawy.Jej treść jest ponadczasowa,warto posłuchać.